COERS Clubride 2021 #3 Bommelerwaard

Nadat de eerste 2 clubrides van 2021 druk bezocht waren, stond op 1 Augustus alweer de derde clubride op het programma. Vanuit restaurant de dukdalf zou vertrokken worden voor een prachtige rit door de bommelerwaard!

Terwijl de zon langzaam naar horizon steeg, stond in restaurant de Dukdalf de koffie al klaar voor de eerste COERS leden. Er werd bijgepraat, voornamelijk over de trip naar de midi pyreneeën. Nadat de koffie naar binnen gewerkt was, werd er vertrokken voor een rit van 111 kilometer. 

Vanuit Kerkdriel werd meteen de maasdijk opgedraaid richting hedel. De snelheid ging meteen de lucht in, waarbij de 40 kilometer per uur regelmatig overschreden werd. Terwijl de sterkste kleppers het werk deden, was het voor andere leden meer een kwestie van aanklampen.

Hedel werd voorbij geraced waarna de route verder liep over de maasdijk. Via Wiel, Wijk en Aalburg, Veen en Andel werd de waaldijk bereikt. Hier stond de wind in de rug, en kon de gashendel helemaal open getrokken worden. Onder leiding van werkpaard Peter Woestenberg liep de snelheid op tot tegen de 50 per uur!! Logischerwijs sneuvelde hier dan ook vele strava records. De groep viel hier ook uiteen in 2 kleinere groepjes.

Terwijl de eerste groep bleef door rammen, werd er in de tweede groep rustig gepraat. De gespreksstof werd gedomineerd door de avonturen die beleefd waren in de midi pyreneeën, maar ook de dominantie van Tadej Pogacar in de tour passeerde de revue!

Nadat zowel de snelheid, als de temperatuur op de waaldijk flink opgelopen was, moest er even pas op de plaats gemaakt worden om door Zaltbommel heen te rijden. Toen de stad van Maarten Ducrot eenmaal doorkruist was, kon er weer flink doorgereden worden. De route liep over de waaldijk, via Rossum, het land van Maas en Waal binnen. 

Tot aan Wamel werd er genoten van de rugwind, maar bij het verlaten van de waaldijk was dat verleden tijd. Er moest nog een stukje tegen de wind in terug gereden worden naar Kerkdriel.

De in het gezicht waaiende wind bracht de geur van hamburgers met zich mee, die lagen immers al op de renners te wachten bij de dukdalf. De renners leken wel waarden die hun stal roken en trokken nog een keer goed door om zo snel mogelijk te kunnen smullen van de hamburgers.

Eenmaal aangekomen bij de Dukdalf stond het water de afgepeigerde renners in de mond. De hamburgers werden samen met het nodige herstel bier snel naar binnen gewerkt, terwijl er nagepraat werd over de rit. Na de herstel maaltijd vertrokken de leden weer naar huis, waarbij enkele de kilometerstand van hun garmin nog lieten oplopen door dit op de fiets te doen!